Jop Pannekoek

Max Pam eindigt zijn stukje in de Volkskrant met een aansporing aan het adres van Peter Pannekoek: Zet ‘m op! Goed bedoeld, maar te laat want de oudejaarsconfèrence zit al weken in kannen en kruiken. Zo gaat dat in deze tijd.

Max maakte van de gelegenheid gebruik om herinneringen op te halen aan de vader van Peter: Jop Pannekoek, de reeds lang vergeten drijvende kracht achter ontelbaar veel televisieregistraties van kleinkunstcoryfeeën.

Ga ik ook doen!

In 1982 vroeg Jop, naar aanleiding van een gesprekje met Wim Koole directeur van het Ikon InterKerkelijke Omroep Nederland), die nog een uurtje zendtijd had liggen, of ik geen zin had een Oudejaarsconfèrence te doen. Dat werd De Openbaring. Daarmee ontkoppelde Jop de Oudejaarsconfèrence van haar artistieke vader Wim Kan.

Job had ik voor het eerst ontmoet najaar 1965 tijdens de ontgroeningsweken van het Amsterdams StudentenCorps. Hij leidde het zogenaamde Groenentoneel, een bonte mengeling nerds en aandachtrekkers die schunnige liederen voor de Bonte Avond instudeerden. Jop vormde een luisterliedtrio met Elly Nieman en Rikkert Zuiderveld genaamd: Zwart Zaad. Tevens programmeerde hij het Lidocafé (het Lido -Holland Casino Leidseplein- werd de nieuwe sociëteit van het ASC) waar hij collega’s als Hans van Deventer, Ronnie Potsdammer en Boudewijn de Groot een podium bood.

Toen in 1967 het lustrumcabaret van het Corps mocht verzorgen vroeg ik aan Jop of hij een pianist voor mij wist.  Hij raadde mij Bram Vermeulen aan.

Nooit heeft Jop zich inhoudelijk met mij bemoeid behalve toen ik 1966 een van mijn grappen op hem uitprobeerde: ‘Wat betekent het dat Beatrix en Claus in ondertrouw zijn gegaan? Dat hij nu bij haar onder bed mag liggen!’ Die raadde Jop mij af! 

Veel succes Peter op oudejaarsavond: Ik zet je op!

Op de foto v.l.n.r.: Jop Pannekoek, Gerrit Jan Wolffensperger, Bram Vermeulen.